Memento

بزرگترین عیب داشتن چیزی که همیشه آرزوشو داشتی، ترس از دست دادنشه. 

امروز رو روز وقت تلف نکردن نامگذاری میکنم^_^

زیر اون درخت کاج، روی اون کوه بلند،

آفتاب غرق آسمون آبی شده بود و من غرق نگاهت.

میخوام که هر لحظم این شکلی باشه. 

بعضی وقتا هم هست که دلتنگی به اندازه یه دنیا میشه و گلوتو چنگ میزنه. انگار که اون طرف دیگه کهکشون وایساده و انگار نه انگار یه روزم نشده که ندیدیش.

پ.ن: اولین پستم در بیان!