چهارشنبه ۳ مرداد ۹۷
راننده بی آر تی صدای آهنگو بلند کرده بود. به انقلاب و قشنگیش تو شب خیره شده بودم. داریوش رفیعی میخوند: " ناگه چو پری خنده زنان آمدی از راه ، غم ها به سر آمد، ...". به تمام امروز فکر کردم. ازون لحظه اول که دیدمت تا چند دقیقه قبل که خداحافظی کردیم. روی شیشه بی آر تی خودمو دیدم که یه لبخند به پهنای صورت چهرمو گرفته بود. کنارت بودن بهترین اتفاق زندگیمه.
